Het is ongetwijfeld één van de moeilijkste beslissingen die een tweelingouder moet nemen: gaan ze bij elkaar in de klas of apart?
Twee jaar geleden werd ons deze vraag voor de eerste keer gesteld, toen ze nét voor de zomer 4 jaar werden en eindelijk naar de kleuterschool mochten.
In een gesprek met onze school over het al dan niet in één klas plaatsen van onze dochters, was ik toen vrij duidelijk. Voor onze twee-eiige tweeling, die zich samen veiliger voelen, die vrijwel even sociaal zijn, individuele interesses hebben, gelijk presteren en even ver lijken te zijn in hun intellectuele en emotionele ontwikkeling, was een scheiding voor ons geen optie.
Maar dat was twee jaar geleden.
Inmiddels zijn ze bijna 6 jaar en gaan ze na de zomervakantie naar groep 3. Samen met school moeten we opnieuw gaan beslissen of ze samen blijven óf dat we ze uit elkaar gaan halen.
Gelukkig laat de school van mijn dochters de keuze (in overleg) aan de ouders. Iets dat op veel scholen in Nederland helaas nog niet gebruikelijk is.
Samen of apart ?
Ongetwijfeld is de vraag samen of apart hét gespreksonderwerp onder tweelingouders.
“Het is dan ook een belangrijke keuze, aangezien deze grote gevolgen voor de ontwikkeling van de kinderen kan hebben. Aan de ene kant voelt het tegennatuurlijk om een tweeling op school te scheiden. En aan de andere kant zijn ouders bang dat de ontwikkeling van hun kinderen belemmerd wordt als ze bij elkaar in de klas zitten. Het is dan ook moeilijk om een goede afweging te maken. Wat voor de ene tweeling een goede keuze is, kan voor de andere tweeling misschien juist averechts werken.” – zie twinspiratie.
Eigen identiteit
Net als gewone broertjes en zusjes worden tweelingen op de meeste scholen in verschillende klassen geplaatst, omdat men van mening is dat het voor elk kind goed is om een eigen plekje te hebben. Op die manier zouden tweelingkinderen beter in staat zijn om zich als individu te ontwikkelen. Ook onze school steunt deze filosofie.
Maar…is deze enorme focus op de eigen identiteit een sociale en emotionele scheiding van onze tweeling waard?
Het belangrijkste punt wat de school aankaart is: Ze hoeven zichzelf nu niet te redden, omdat er altijd iemand voor ze in de bres springt. Hun loyaliteit naar elkaar kan hen gaan beperken in hun persoonlijke ontwikkeling.
Maar…daar heb ik toch mijn twijfels over.
Mijn oudste dochter heeft in groep 6 nog steeds geen ‘steunpilaar’ gevonden. In de vorm van een vriendin die haar steunt door dik en dun, zoals onze tweelingmeiden dat bij elkaar doen. Hierdoor heeft ze inderdaad moeten leren om voor zichzelf op te komen, dat is waar. Maar het levert haar óók dagelijks veel stress op. Wat haar weer beperkt in haar sociale ontwikkeling.
Nu ben ik van mening dat kinderen zich beter ontwikkelen (zowel sociaal als persoonlijk) als ze steun ervaren in hun omgeving.
De nadelen
Volgens diverse onderzoeken over tweelingen, zijn er ruwweg 5 nadelen van het ‘samen plaatsen’. Dus heb ik deze naast onze huidige situatie in de klas (samen in één groep) gezet ter vergelijking.
- Ze zoeken steun bij elkaar. Natuurlijk, maar elkaars aanwezigheid geeft hen rust en veiligheid. Wie wil dat nu niet buitenshuis voor zijn kinderen?
- Ze worden met elkaar vergeleken. Klopt, maar dit motiveert ze enorm om nóg meer hun best te doen. Ze zijn gelijkwaardig aan elkaar.
- Ze hebben geen eigen verhaal. Nou, ze zitten inmiddels al ruim twee jaar in dezelfde klas, maar tóch hoor ik steeds er verschillende verhalen erover.
- Ze maken geen eigen vriendjes. Dit jaar gaan ze zelfs elk een eigen verjaardagsfeestje geven, omdat ze totaal verschillende vriendjes hebben. Niet van toepassing dus.
- Ze ontwikkelen geen eigen identiteit: Ook tweelingen worden gewoon met een eigen identiteit geboren, wat zich door steun en liefde ontwikkelt. Net als iedereen.
Conclusie:
Mijn voorkeur blijft voor samen in één klas.
Een beslissing die ditmaal een stuk makkelijker is, omdat we hier inmiddels al twee jaar ervaring in hebben. Wat dan ook meteen de reden is dat ik pleit voor: laat een tweeling in dezelfde groep starten. Als blijkt dat de kinderen elkaar toch in ontwikkeling belemmeren, kan er altijd nog besloten worden om de kinderen uit elkaar te plaatsen.
Gr Lonneke
P.s.: Mijn tweeling is twee-eiig. Ik kan me voorstellen dat ouders van eeneiige tweelingen op andere punten letten bij het maken deze belangrijke beslissing.